Week 3

Maandag was een vrije dag. Doordat de sterfdag van de vorige koning op een zondag viel, hebben ze hier de eerstvolgende werkdag vrij. Prima geregeld, daar kunnen wij nog wat van leren ;-).
's Ochtends naar een markt hier in de buurt geweest, deels in een gebouw van meerdere verdiepingen maar ook in de nabije omgeving staat het vol met kraampjes. Daar wordt van alles verkocht, het lijkt nog het meest op van die 'zwarte’ markten zoals je die hebt (?) / had in Cuijk en België. Stampvol en er wordt van alles verkocht maar dan wel nieuw. Je moet niet te 'obees’ zijn anders zijn de doorgangen te smal.
Op school ben ik 'verplicht’ om broeken te dragen die over de knie vallen en daar ik alleen korte en lange broeken bij heb, moet ik dus een lange broek aan. Ik zoek en vind op de markt een bermuda broek, da’s toch net ff wat minder warm. De verkoopster vindt dat ik er een bordeaux-rood T-shirt bij aan moet doen en het is inderdaad wel een shirt waar ik me prettig bij voel. Meteen maar een paar slippers er bij gekocht; die vind ik wel het prettigst om te dragen hier. Dan kan ik een keer wisselen met het ene paar dat ik bij heb. Pas thuis zie ik dat er Lacoste, inclusief krokodil, op staat. Voor wat het waard is zullen we maar zeggen.
's Middags is het zonnig en erg warm dus tijd voor een siësta…
Op dinsdagmiddag, na school, hadden we gepland om naar de 'Private School’ te gaan waar de meest gemotiveerde en getalenteerde leerlingen van 'onze’ school naar toe gaan. Die worden gesponsord omdat de ouders geen geld hebben voor die school. Maar in de middag begint het hard te regenen en dus wordt die afspraak een dag opgeschoven. Het wordt mijn eerste rit in de tuk-tuk terwijl het hard regent. Die is er op voorzien: aan alle zijden gaan regenschermen omlaag zodat we binnen droog zitten. DH heeft een cape aan. Het blijft de hele avond regenen, gebeurt hier soms ook. Meestal is het na 1-2 uur weer over.
Woensdagmiddag gaan we dus naar de 'Private School’ waar we kort met 6 oud-leerlingen van SBB2 praten en op de foto gaan. Ze spreken allemaal prima Engels. Andrew heeft ze allemaal één of meerdere jaren les gegeven. Er zitten 2 zusjes bij van leerlingen uit 'mijn’ klas.
Het is een grote, nette school waar alle leerlingen in uniform lopen. Volgens Chhunlean heeft de school meer dan 30 klassen.
's Avonds ga ik met Joost bij het restaurant (Asian Spice) eten waar we vorige week ook geweest zijn (met de oudere buitenlanders). Daar zitten Andrea en Julie die ik ken van de 'tuk-tuk’ party’s in de buurt van ons guesthouse. Andrea noemt zich ook wel Andres omdat hij een man is van 33 en Andrea vaak met meisjes geassocieerd wordt. Als zoon van een Italiaanse moeder (die de naam gekozen heeft) en Mexicaanse vader zegt hij in zijn jonge jaren een trauma opgelopen te hebben met de voornaam Andrea in Mexico. Het is een kleurrijk figuur, zeker niet dom, die al sinds zijn 16de de wereld rondreist om te werken (seizoenswerk) tot hij weer geld heeft om vervolgens naar hier te komen omdat het klimaat wel bevalt en de kosten van levensonderhoud hier laag liggen. Hij heeft een aan-uit relatie (maandelijks volgens hun beiden) met Julie, een van oorsprong Franstalige Canadese uit Québec. Zij is wat stiller, wat bijna niet anders kan met de aan één stuk door pratende Andrea/Andres.
Beiden verblijven ze in het guesthouse naast het onze (Joost en ik). Na het eten gaan we naar het terrasje van het guesthouse van Andrea en Julie om naar zijn uitgebreide muziekcollectie te luisteren en een afzakkertje te nuttigen.

Op woensdag zagen we al dat er vlakbij school een stellage midden op de weg gebouwd was waardoor we er niet goed meer door konden met de tuk-tuk. Op donderdag is het stuk weg helemaal afgesloten en moeten we alternatieve routes nemen. Die zijn niet al te best en zowel op de heen- als terugreis moeten we ff uitstappen omdat de tuk-tuk het niet trekt. Het blijkt dat er in de buurt iemand overleden is en die moet dan volgens Khmer traditie midden op straat verbrand worden. Met alle bijbehorende rituelen kan dat tot wel een week duren. Gelukkig kunnen we er op vrijdag weer door.
Vrijdag is LSD (Laatste School Dag) voor Andrew, die op zaterdagmorgen weer terug vliegt naar Engeland. Het is gebruikelijk dat je op LSD trakteert voor de hele school (100-120 leerlingen) dus er gaat een lading cola en andere frisdrank en cakejes mee de tuk-tuk in.
De kinderen vinden het allemaal geweldig.

's Avonds is Julia in het guesthouse gearriveerd. Zij gaat de komende 9 weken lesgeven op SBB2. Dan zit ik komende week niet alleen in de tuk-tuk ;-). Julia is een meisje die net geslaagd is voor de HAVO en nu een jaar pauze heeft voor ze verder gaat met haar studie. De afgelopen 2 weken is ze met haar vader van Bangkok door Cambodja hier naar Phnom Penh gereisd. Ze heeft dus al heel wat meer van Cambodja gezien als ik. Haar vader reist op maandag weer terug naar Nederland.
Beiden worden uitgenodigd om die avond mee te gaan. We gaan met verder nog Andrew, de leerkrachten van SBB2, DH en Joost in een restaurant vlakbij het guesthouse wat eten.
Ik heb zin in vis en bestel “Fish in Khmer sauce”. Het eten wat eenieder bestelt wordt met zijn allen gedeeld en dat is maar goed ook: 'mijn’ vis is gigantisch groot, daar kunnen we met zijn drieën goed van eten. Daarna gaan we met zijn allen naar een gezellige bar bij de rivier. Daar hebben ze poolbiljart, dart borden en heel veel spellen. Ik maak Chhunlean in met een potje schaak maar verlies van een serveerster met 4-op-een-rij. Kortom het was een heel gezellige avond.
Ik heb weer een lang weekend want maandag is één van de vele feestdagen die ze hier hebben: Paris peace agreement day.
Op zaterdagochtend besluit ik om met een mini-bus (9 personen) voor een weekend naar Kampot te gaan, 130km zuidelijk van Phnom Penh. Het schijnt daar erg mooi te zijn en geschikt voor wandeltochten.
Wordt vervolgd….